uciekanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌuʨ̑ɛˈkãɲɛ], AS: [ućekãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od uciekać
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik uciekanie dopełniacz uciekania celownik uciekaniu biernik uciekanie narzędnik uciekaniem miejscownik uciekaniu wołacz uciekanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieuciekanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. uciekać, uciec
- rzecz. ucieczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) уцяканне n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.