trebusz (język polski)
trebusz (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈtrɛbuʃ], AS: [trebuš]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. wojsk. barobalistyczna machina miotająca, wyrzucająca pociski stromotorowo; zob. też trebusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trebusz trebusze dopełniacz trebusza trebuszów / trebuszy celownik trebuszowi trebuszom biernik trebusz trebusze narzędnik trebuszem trebuszami miejscownik trebuszu trebuszach wołacz trebuszu trebusze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) machina, broń
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trebuchet
- białoruski: (1.1) трыбук m
- esperanto: (1.1) trebuŝeto
- francuski: (1.1) trébuchet m
- hiszpański: (1.1) fundíbulo m, trabuquete m, lanzapiedras m
- kataloński: (1.1) almanjanec m
- łaciński: (1.1) tripantium n
- rosyjski: (1.1) требушет m, требюше
- włoski: (1.1) trabucco m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.