tenis stołowy (język polski)

tenis stołowy (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈtɛ̃ɲis ːtɔˈwɔvɨ], AS: [tńi• stou̯ovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin.
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sport. gra polegająca na odbijaniu paletkami plastikowej piłeczki na stole przedzielonym rozpiętą na nim siatką; zob. też tenis stołowy w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ping-pong
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tenisista stołowy mos, tenisistka stołowa ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
kalka z ang. table tennis[2]
uwagi:
por. badminton
zobacz też: Indeks:Polski - Dyscypliny sportowe
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „tenis” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Mirosław Bańko, Alicja Witalisz, O proporcji kalk i zapożyczeń właściwych w polszczyźnie, w: Kalkierungs- und Entlehnungssprachen in der Slavia, red. Kai Witzlack-Makarevich, Frank & Timme GmbH, 2018, s. 136.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.