szczątek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃʧ̑ɔ̃ntɛk], AS: [ščõntek], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) resztka, pozostałość po czymś zniszczonym
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: szczątki
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Potem me szczątki skórą odzieje, / i ciałem swym Boga zobaczę[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szcząt mrz, szczątkowość ż, szczątki lm
- przym. szczątkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- nowogrecki: (1.1) λείψανο n
- źródła:
- ↑ Księga Hioba 19,26, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Władysław Borowski).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.