systematyczność (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌsɨstɛ̃maˈtɨʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [systẽmatyčność], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) porządek, ułożenie, dokładność
- (1.2) regularność, powtarzalność
- (1.3) regularność, stałość
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik systematyczność dopełniacz systematyczności celownik systematyczności biernik systematyczność narzędnik systematycznością miejscownik systematyczności wołacz systematyczności - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- organizacja, staranność, uporządkowanie, zorganizowanie, akuratność, kolinearność, konsekwentność, metodyczność, planowość, regularność, ciągłość, cykliczność, okresowość, regularność, częstość, periodyczność, powtarzalność, seryjność, powracalność, prawidłowość
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. systematyczny
- rzecz. systematyzowanie, usystematyzowanie
- czas. systematyzować, usystematyzować
- przysł. systematycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.