sublimat (język polski)
- wymowa:
- IPA: [subˈlʲĩmat], AS: [sublʹĩmat], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. zwyczajowa nazwa chlorku rtęci(II); zob. też chlorek rtęci(II) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik sublimat dopełniacz sublimatu celownik sublimatowi biernik sublimat narzędnik sublimatem miejscownik sublimacie wołacz sublimacie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sublimowanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Sublimat < franc. sublimé[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) corrosive sublimate
- esperanto: (1.1) sublimato, sublimaĵo
- francuski: (1.1) sublimé m
- niemiecki: (1.1) Sublimat n
- węgierski: (1.1) szublimát
- źródła:
sublimat (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) sublimat
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- przym. sublimato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Sublimat
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.