starodruk (język polski)
starodruk (1.1)
- wymowa:
- IPA: [staˈrɔdruk], AS: [starodruk]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) bibliot. drukowane dzieło wydane między rokiem 1501 a 1800; zob. też starodruk w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik starodruk starodruki dopełniacz starodruku starodruków celownik starodrukowi starodrukom biernik starodruk starodruki narzędnik starodrukiem starodrukami miejscownik starodruku starodrukach wołacz starodruku starodruki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) stary druk
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. starodrukowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. staro- + druk
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.