stör (język szwedzki)

stör (1.1)

en hässja gjord av stående störar (1.2) och liggande slanor

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) icht. jesiotr

(1.2) drąg, tyczka, palik, żerdź

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) czas teraźniejszy (presens) od störa

(2.2) tryb rozkazujący (imperativ) od störa

odmiana:

(1) lp en stör, stören lm störar, störarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) stång, stake, påle, käpp

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

fraza rzeczownikowa hank och stör

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: zwierzęta w języku szwedzkim

źródła: