spets (język szwedzki)

spets (1.2)
spets (1.3)
wymowa:
[spet:s] ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ostrze, czubek, końcówka, szpic[1]
(1.2) koronka[1]
(1.3) kynol. szpic[1]
(1.4) kulin. dodatek wzmacniający smak jedzenia lub napoju[1]
odmiana:
(1.1-4) en spets, spetsen, spetsar, spetsarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) spetshund
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. spetsig
czas. spetsa
związki frazeologiczne:
driva saken till sin spets • med spets • ställa saken på sin spets
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1051.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.