skun (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) slang. marihuana z domieszką substancji chemicznych
odmiana:
przykłady:
(1.1) Coś skręcę. // Farmazon wydobył bibułki, ukruszył tytoń z papierosa i zaczął mieszać ze skunem[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) woreczek ze skunem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Łukasz Orbitowski, Wigilijne psy i inne opowieści
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.