skrocka (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) gdakać (jak kura)[1]
(1.2) rechotać, chrapliwie chichotać[1]
odmiana:
(1) att skrocka, skrockar, skrockade, skrockat, skrocka! ; pres. part. skrockande, perf. part. -
przykłady:
składnia:
(1.2) skrocka åt någotrechotać z czegoś
kolokacje:
(1.1) hönsen skrockarkury gdaczą
synonimy:
(1.1) kackla, klucka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrockande, skrockning
związki frazeologiczne:
etymologia:
od szw. skrokka → reg. paplać; spokrewnione z szw. skrockzabobon[1]
uwagi:
zobacz też: bräka • böla • gnäggarytaskällajamakväka • kackla • skrocka • snattra • kvittra (odgłosy zwierząt)
źródła:
  1. 1 2 3 Svensk ordbok, hasło "skrocka"
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.