kväka (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni
- (1.1) kumkać, rechotać
- (1.2) kwakać
- odmiana:
- (1) att kväka, kväker, kväkte, kväkt, kväk!, pres. part. kväkande, perf. part. -
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) grodan kväker → żaba kumka
- (1.2) anden kväker → kaczka kwacze
- synonimy:
- (1.2) kvacka, snattra, kackla
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kväkande, kväkning
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: bräka • böla • gnägga • ryta • skälla • jama • kväka • kvacka • kackla • snattra • skrocka • kvittra (odgłosy zwierząt)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.