skall (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) szczekanie, ujadanie

(1.2) ostry dźwięk: np. dęcie (na trąbce)

(1.3) przen. wymyślanie, połajanka

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) czas teraźniejszy (presens) od skola

odmiana:

(1) lp ett skall, skallet; lm skall, skallen^{[uwaga 1]}

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skäll, skällande

(1.3) utskällning

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. skalla, skälla

rzecz. skälla w

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe skallgång • hundskall, återskall

fraza czasownikowa ge skall

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz warianty: ska (mniej oficjalna forma)

źródła: