skäll (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) szczekanie

(1.2) zwymyślanie, bura

odmiana:

(1) ett skäll, skället, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skall, hundskall, skällande

(1.2) utskällning, ovett, bannor, skrubbor

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. skälla

rzecz. skälla w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: skäl → przyczyna, rozgałęzienie

źródła: