serdce (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [ˈsɛrtʦ̑ɛ], AS: [sertce], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) st.pol. serce[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. serduszko, serdeńko
przym. serdeczny
przysł. serdecznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
We współczesnym języku polskim występuje jedynie forma „serce”, jednak „d” zachowało się w wyrazach pokrewnych.
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: serce
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 260.

serdce (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
сердце
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) serce
odmiana:
(1.1) lm serdces
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.