sensowny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [sɛ̃w̃ˈsɔvnɨ], AS: [sẽũ̯sovny], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który ma sens, właściwą zawartość, treść; ma uzasadnienie, jest logiczny
- (1.2) pot. taki, który działa logicznie, rozsądnie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sensowny sensowna sensowne sensowni sensowne dopełniacz sensownego sensownej sensownego sensownych celownik sensownemu sensownej sensownemu sensownym biernik sensownego sensowny sensowną sensowne sensownych sensowne narzędnik sensownym sensowną sensownym sensownymi miejscownik sensownym sensownej sensownym sensownych wołacz sensowny sensowna sensowne sensowni sensowne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) sensowna osoba
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) bezsensowny, nieuzasadniony
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sens m, sensowność ż
- przym. sensowy
- przysł. sensownie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) смислен
- hiszpański: (1.1) razonable, lógico; (1.2) sensato, juicioso, ponderado
- szwedzki: (1.1) rimlig, skälig, befogad, vettig; (1.2) förnuftig, vettig, klok, välbetänkt, förståndig, sansad
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.