sekować (język polski)

wymowa:
IPA: [sɛˈkɔvaʨ̑], AS: [sekovać]
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) rzad. przest. prześladować kogoś, dręczyć, nękać[1]

czasownik zwrotny niedokonany sekować się

(2.1) prześladować siebie wzajemnie, jeden drugiego, drażnić się z kimś
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
(2.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) prześladować, nękać, dokuczać, dręczyć
(2.1) drażnić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sekowanie
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. seccare[2][3]
uwagi:
tłumaczenia:
  • hiszpański: (1.1) agobiar, acosar, hostigar; (2.1) sacar de quicio, guasearse
źródła:
  1. Ewa Jędrzejko, Elementy kresowe w języku Gabrieli Zapolskiej, w: Prace językoznawcze, t. 19 pod red. Aliny Kowalskiej i Aleksandra Wilkonia, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991, s. 75.
  2. hasło sekować na Portalu wiedzy Onet.pl
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „sekować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.