samożywny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) biol. odżywiający się prostymi związkami mineralnymi, tj. dwutlenkiem węgla i wodą, przy wykorzystaniu energii pobieranej ze środowiska; zob. też autotrofizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik samożywny samożywna samożywne samożywni samożywne dopełniacz samożywnego samożywnej samożywnego samożywnych celownik samożywnemu samożywnej samożywnemu samożywnym biernik samożywnego samożywny samożywną samożywne samożywnych samożywne narzędnik samożywnym samożywną samożywnym samożywnymi miejscownik samożywnym samożywnej samożywnym samożywnych wołacz samożywny samożywna samożywne samożywni samożywne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) autotroficzny
- antonimy:
- (1.1) cudzożywny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. samożywność ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) autotrophic
- baskijski: (1.1) autotrofo
- duński: (1.1) autotrof
- francuski: (1.1) autotrophe
- hiszpański: (1.1) autótrofo
- kataloński: (1.1) autòtrof
- nowogrecki: (1.1) αυτότροφος
- rosyjski: (1.1) автотрофный
- ukraiński: (1.1) автотрофний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.