rekapitulować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zrekapitulować)

(1.1) książk. czynić coś krótszym i zwięźlejszym; streszczać coś[1][2]
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Rekapitulując, omawiana książka rozczarowuje, mimo niewątpliwie interesujących materiałów[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reasumować, podsumowywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rekapitulacja ż, rekapitulowanie n
czas. zrekapitulować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
p.łac. recapitulare → podsumowywać[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: podsumować
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rekapitulować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rekapitulować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  3. Jolanta Młodawska, Rola państwa w branżach wysokiej szansy w Japonii w latach 1950-2000: analiza teoretyczna i empiryczna weryfikacja, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.