raspeln (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈʀaspl̩n]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) piłować, opiłować, spiłować, ścierać, zetrzeć (np. tarnikiem)
(1.2) trzeć, zetrzeć (np. ser, marchew na tarce)
odmiana:
(1.1-2)[1] raspel|n (raspelt), raspelte, geraspelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) Süßholz raspeln
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Raspeln n, Raspel m, Raspel ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.