radiotelegrafist (język duński)

en radiotelegrafist (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) radiotelegrafista
odmiana:
(1.1) en radiotelegrafist, radiotelegrafisten, radiotelegrafister, radiotelegrafisterne
przykłady:
(1.1) Radiotelegrafisten var ikke i stand til at sende meddelelsen.Radiotelegrafista nie był w stanie wysłać wiadomości.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) slang. gnist
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. radiotelegrafi
związki frazeologiczne:
etymologia:
duń. radio + telegrafist
uwagi:
źródła:

radiotelegrafist (język słoweński)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) radiotelegrafista[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. radiotelegrafistka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

radiotelegrafist (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) radiotelegrafista[1]
odmiana:
(1.1) en radiotelegrafist, radiotelegrafisten, radiotelegrafister, radiotelegrafisterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
szw. radio + telegrafistradio + telegrafista
uwagi:
zobacz też: nazwy zawodów w języku szwedzkim
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 378.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.