gnist (język duński)
gnister (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) iskra
- (1.2) przen. iskra
- (1.3) slang. radiotelegrafista
- odmiana:
- (1) en gnist, gnisten, gnister, gnisterne
- przykłady:
- (1.1) Gnister forårsagede branden. → Iskry spowodowały pożar.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.3) radiotelegrafist
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- nbk. gnist
- uwagi:
- źródła:
gnist (język norweski (bokmål))
gnister (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) iskra
- odmiana:
- (1.1) en gnist, gnisten, gnister, gnistene
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.