równoboczny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) geom. mający wszystkie boki równe

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	równoboczny		równoboczna	równoboczne	równoboczni	równoboczne
dopełniacz	równobocznego		równobocznej	równobocznego	równobocznych
celownik	równobocznemu		równobocznej	równobocznemu	równobocznym
biernik	równobocznego	równoboczny	równoboczną	równoboczne	równobocznych	równoboczne
narzędnik	równobocznym		równoboczną	równobocznym	równobocznymi
miejscownik	równobocznym		równobocznej	równobocznym	równobocznych
wołacz	równoboczny		równoboczna	równoboczne	równoboczni	równoboczne
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) trójkąt / wielokąt równoboczny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. równy + -o- + bok + -ny

uwagi:

zobacz też: równoramienny • równoboczny • różnoboczny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) equilateral
• baskijski: (1.1) aldekide
• bułgarski: (1.1) равностранен
• czeski: (1.1) rovnostranný
• francuski: (1.1) équilatéral
• hiszpański: (1.1) equilátero
• łaciński: (1.1) p.łac. aequilateralis, aequilaterus
• niemiecki: (1.1) gleichseitig
• rosyjski: (1.1) равносторонний
• słowacki: (1.1) rovnostranný
• włoski: (1.1) equilatero

źródła: