pokorniutki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔkɔrʲˈɲutʲci], AS: [pokorʹńutʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zdrobn. od: pokorny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pokorniutki pokorniutka pokorniutkie pokorniutcy pokorniutkie dopełniacz pokorniutkiego pokorniutkiej pokorniutkiego pokorniutkich celownik pokorniutkiemu pokorniutkiej pokorniutkiemu pokorniutkim biernik pokorniutkiego pokorniutki pokorniutką pokorniutkie pokorniutkich pokorniutkie narzędnik pokorniutkim pokorniutką pokorniutkim pokorniutkimi miejscownik pokorniutkim pokorniutkiej pokorniutkim pokorniutkich wołacz pokorniutki pokorniutka pokorniutkie pokorniutcy pokorniutkie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pokora
- przym. pokorny
- przysł. pokornie, pokorniutko
- czas. pokornieć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.