podnośnik (język polski)

podnośnik (1.1)
podnośnik (1.1)
wymowa:
IPA: [pɔdˈnɔɕɲik], AS: [podnośńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie do podnoszenia (bez względu na rozmiar)
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podnośnica ż, podnośnia ż, podniesieniowy m, podniosłość ż, podnoszenie n, podniesienie n
czas. podnosić ndk., podnieść dk.
przym. podnośny, podnośnikowy, podniosły
przysł. podniośle
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) пад'ёмнік m
  • hiszpański: (1.1) elevador m
  • nowogrecki: (1.1) ανυψωτήρας m
  • rosyjski: (1.1) подъёмник
  • włoski: (1.1) cricco m, paranco m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.