podnośnik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔdˈnɔɕɲik], AS: [podnośńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) techn. urządzenie do podnoszenia (bez względu na rozmiar)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podnośnik podnośniki dopełniacz podnośnika podnośników celownik podnośnikowi podnośnikom biernik podnośnik podnośniki narzędnik podnośnikiem podnośnikami miejscownik podnośniku podnośnikach wołacz podnośniku podnośniki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. podnośnica ż, podnośnia ż, podniesieniowy m, podniosłość ż, podnoszenie n, podniesienie n
- czas. podnosić ndk., podnieść dk.
- przym. podnośny, podnośnikowy, podniosły
- przysł. podniośle
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) пад'ёмнік m
- hiszpański: (1.1) elevador m
- nowogrecki: (1.1) ανυψωτήρας m
- rosyjski: (1.1) подъёмник
- włoski: (1.1) cricco m, paranco m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.