pocałować w dupę (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpɔʦ̑aˈwɔvaʥ̑ ˈv‿dupɛ], AS: [pocau̯ovaʒ́ v‿dupe], zjawiska fonetyczne: denazal.udźw. międzywyr.przyim. nie tw. syl.akc. pob.
znaczenia:

fraza czasownikowa przechodnia

(1.1) w trybie rozkazującym, wulg. zob. pocałować w nos
odmiana:
(1.1) zob. pocałować, „w dupę” nieodm.
przykłady:
(1.1) Dopiero teraz mi to przynosisz? Pocałuj mnie w dupę! Już sobie to sam zrobiłem!
składnia:
(1.1) pocałować + B. (kogoś) + w dupę
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eufem. pocałować w nos; neutr. odczepić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) tylko w trybie rozkazującym
(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.