plnoletý (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pełnoletni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m żw m nżw ż n m żw m nżw ż n mianownik plnoletý plnoletá plnoleté plnoletí plnoleté plnoletá dopełniacz plnoletého plnoleté plnoletého plnoletých celownik plnoletému plnoleté plnoletému plnoletým biernik plnoletého plnoletý plnoletou plnoleté plnoleté plnoletá wołacz plnoletý plnoletá plnoleté plnoletí plnoleté plnoletá miejscownik plnoletém plnoleté plnoletém plnoletých narzędnik plnoletým plnoletou plnoletým plnoletými nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
plnoletý (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pełnoletni[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) neplnoletý, maloletý
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. plnoletosť ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.