planetarny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌplãnɛˈtarnɨ], AS: [plãnetarny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący planet; taki, który jest właściwy, charakterystyczny dla planet
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik planetarny planetarna planetarne planetarni planetarne dopełniacz planetarnego planetarnej planetarnego planetarnych celownik planetarnemu planetarnej planetarnemu planetarnym biernik planetarnego planetarny planetarną planetarne planetarnych planetarne narzędnik planetarnym planetarną planetarnym planetarnymi miejscownik planetarnym planetarnej planetarnym planetarnych wołacz planetarny planetarna planetarne planetarni planetarne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) układ planetarny • drogi planetarne
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. planeta ż, planetarium n, planetologia ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) فلكي
- białoruski: (1.1) планетарны
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) плянэтарны
- bułgarski: (1.1) планетарен
- chorwacki: (1.1) planetarni
- francuski: (1.1) planétaire
- kataloński: (1.1) planetari
- rosyjski: (1.1) планетарный
- szwedzki: (1.1) planetarisk
- ukraiński: (1.1) планетарний
- włoski: (1.1) planetario
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.