pierniczyć (język polski)

wymowa:
IPA: [pʲjɛrʲˈɲiʧ̑ɨʨ̑], AS: [pʹi ̯erʹńičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) eufem. pejor. mówić, opowiadać bzdury

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. spierniczyć)

(2.1) eufem. psuć
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wulg. pieprzyć, wulg. pieprzyć głupoty, kłamać, opowiadać bajki, pleść androny, pleść od rzeczy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. piernik m, pierniczenie n
przym. pierniczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) (2.1) eufem. od wulg.pierdolićlub grub.pieprzyć
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.