permanent

permanent (język angielski)

przymiotnik

rzeczownik

(2.1) mat. w teorii grafów: statecznik^[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:: impermanent
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: przysł. permanently; rzecz. permanence, impermanence, permanency; przym. impermanent
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

↑ Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.

przymiotnik

(1.1) stały, trwały, stabilny; (1.2) permanentny, nieprzerwany, ciągły, wieczny, stały
odmiana:: (1) lp permanent m, permanente ż; lm permanents m, permanentes ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1) constant, continuel, durable, endémique, immuable, inaltérable, incessant, inébranlable, perpétuel, persistant, stable, suivi^[1]; (1.2) éternel
antonimy:: (1.1) changeant, discontinu, instable, intermittent; (1.2) éphémère, épisodique, momentané, passager, précaire, provisoire, temporaire, transitoire
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. permanence ż
związki frazeologiczne:
etymologia:: łac. permanens, permanentis^[2]
uwagi:
źródła:

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der permanente ein permanenter permanenter	die permanente eine permanente permanente	das permanente ein permanentes permanentes	die permanenten permanenten permanente
Gen.	słaba mieszana mocna	des permanenten eines permanenten permanenten	der permanenten einer permanenten permanenter	des permanenten eines permanenten permanenten	der permanenten permanenten permanenter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem permanenten einem permanenten permanentem	der permanenten einer permanenten permanenter	dem permanenten einem permanenten permanentem	den permanenten permanenten permanenten
Akk.	słaba mieszana mocna	den permanenten einen permanenten permanenten	die permanente eine permanente permanente	das permanente ein permanentes permanentes	die permanenten permanenten permanente

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Permanenz ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

przymiotnik

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) trwała (fryzura)^[1]
odmiana:: (1.1) permanent, permanent, permanenta; (2.1) en permanent, permanenten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.