parno (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˈparnɔ], AS: [parno]
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) wilgotno i gorąco
- odmiana:
- (1.1) st. wyższy parniej; st. najwyższy najparniej
- przykłady:
- (1.1) Ale w tym pokoju jest parno. Otwórzmy okna.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) duszno
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. parność ż, para ż, parowiec mzw/mrz
- przym. parny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
parno (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) upał
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
parno (język romski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.