półtrzecia (język polski)

wymowa:
IPA: [puwˈṭʃɛʨ̑a], AS: [puu̯ṭšeća], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.
​
znaczenia:

liczebnik ułamkowy

(1.1) przest. dwa i pół[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.[1]
przykłady:
(1.1) Dziecko przeżywszy półtrzecia roku zmarło.
(1.1) Ale wielmożny panie, na targu płacą pięć złotych pur żyta, a Josel nam nie daje jak półtrzecia[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) półtrzeciej, półtrzeci
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: półczwarta • półpięta
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „półtrzecia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Jan Gasztowt, Pan Sędzic (wyd. 1839)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.