opodatkowanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ekon. nałożenie podatku lub podatków

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	opodatkowanie
dopełniacz	opodatkowania
celownik	opodatkowaniu
biernik	opodatkowanie
narzędnik	opodatkowaniem
miejscownik	opodatkowaniu
wołacz	opodatkowanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. podatek m, podatnik m, podatniczka ż, opodatkowywanie n

czas. opodatkować dk., opodatkowywać ndk.

przym. podatkowy, podatniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od opodatkować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) taxation, taxing
• białoruski: (1.1) падаткаабклада́нне n
• chiński standardowy: (1.1) 税收 (shuìshōu)
• chorwacki: (1.1) oporezivanje n
• czeski: (1.1) zdanění n
• duński: (1.1) beskatning w
• estoński: (1.1) maksustamine
• fiński: (1.1) verotus
• francuski: (1.1) taxation ż, imposition ż, fiscalisation ż
• indonezyjski: (1.1) perpajakan, pengenaan pajak
• japoński: (1.1) 課税 (kazei), 租税 (sozei)
• koreański: (1.1) 조세
• litewski: (1.1) apmokestinimas m
• niderlandzki: (1.1) belastingheffing ż
• niemiecki: (1.1) Besteuerung ż
• norweski (bokmål): (1.1) beskatning m/ż
• nowogrecki: (1.1) φορολογία ż, διατίμηση ż
• portugalski: (1.1) tributação ż
• rosyjski: (1.1) налогообложение n
• rumuński: (1.1) impozitare ż
• serbski: (1.1) опорезивање (oporezivanje) n
• słowacki: (1.1) zdanenie n
• słoweński: (1.1) obdavčevanje n
• szwedzki: (1.1) beskattning w
• turecki: (1.1) vergilendirme
• ukraiński: (1.1) оподаткува́ння n
• węgierski: (1.1) megadóztatás
• wietnamski: (1.1) sự đánh thuế
• włoski: (1.1) tassazione ż

źródła: