ośmielanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔɕmʲjɛˈlãɲɛ], AS: [ośmʹi ̯elãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od ośmielać
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ośmielanie dopełniacz ośmielania celownik ośmielaniu biernik ośmielanie narzędnik ośmielaniem miejscownik ośmielaniu wołacz ośmielanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ośmielać ndk., ośmielić dk., onieśmielać ndk., onieśmielić dk.
- rzecz. ośmielenie n, onieśmielanie n, onieśmielenie n, śmiałek mos/mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.