neogen (język polski)
- wymowa:
- IPA: [nɛˈɔɡɛ̃n], AS: [neogẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geol. drugi okres ery kenozoicznej; zob. też neogen w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik neogen dopełniacz neogenu celownik neogenowi biernik neogen narzędnik neogenem miejscownik neogenie wołacz neogenie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) kenozoik, era kenozoiczna
- meronimy:
- (1.1) miocen, pliocen
- wyrazy pokrewne:
- przym. neogeński, neogeniczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Neogene
- baskijski: (1.1) Neogeno
- białoruski: (1.1) неаген m
- czeski: (1.1) neogén m
- kataloński: (1.1) Neogen m
- niemiecki: (1.1) Neogen n
- rosyjski: (1.1) неоген m
- słowacki: (1.1) neogén m
- ukraiński: (1.1) неоген m, неогеновий період m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.