naparstek (język polski)

naparstek (1.1)

wymowa:

IPA: [naˈparstɛk], AS: [naparstek]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kraw. metalowa nasadka na palec ułatwiająca wbijanie igieł przy ręcznym szyciu; zob. też naparstek w Wikipedii

(1.2) przen. bardzo mało, odrobinę

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) wypić naparstek koniaku / wódki

synonimy:

(1.2) odrobinę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. naparstnica ż, naparstniczka ż

przym. naparstkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

od parst albo pirst czyli dawnej nazwy każdego z czterech palców ręki (poza kciukiem)^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thimble
• awarski: (1.1) сурдалъел
• baskijski: (1.1) titare, atzandel
• białoruski: (1.1) напарстак m
• bułgarski: (1.1) напръстник m
• czeczeński: (1.1) тӏара
• czeski: (1.1) náprstek m
• duński: (1.1) fingerbøl n
• fiński: (1.1) sormustin
• galicyjski: (1.1) dedal m
• gruziński: (1.1) სათითე
• hiszpański: (1.1) dedal m
• kataloński: (1.1) didal m
• kazachski: (1.1) оймақ
• koreański: (1.1) 골무
• litewski: (1.1) antpirštis m
• mongolski: (1.1) хуруувч
• niemiecki: (1.1) Fingerhut m; (1.2) Fingerhut (voll) m
• nowogrecki: (1.1) δαχτυλήθρα ż
• rosyjski: (1.1) напёрсток m; (1.2) с напёрсток
• tadżycki: (1.1) ангуштпона
• udmurcki: (1.1) чиндыс
• ukraiński: (1.1) наперсток m
• walijski: (1.1) gwniadur m
• wepski: (1.1) napersnik
• węgierski: (1.1) gyűszű
• wilamowski: (1.1) fynnierhut m, fyngierhüt m

źródła: