naostrzyć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ostrzyć)

(1.1) uczynić ostrym lub ostrzejszym
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb, naostrz / rzad. naostrzyj[1], lub
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zaostrzyć
antonimy:
(1.1) stępić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostrość ż, ostrzyciel mos, ostrze n, naostrzenie
przym. naostrzony, ostry, ostrzowy
przysł. ostro
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostrzyć
  • bułgarski: (1.1) подостря
  • czeski: (1.1) naostřit
  • słowacki: (1.1) naostriť
  • ukraiński: (1.1) наточити
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „naostrzyć” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.