naśladowczyni (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌnaɕladɔfˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [naśladofčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: naśladowca
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik naśladowczyni naśladowczynie dopełniacz naśladowczyni naśladowczyń celownik naśladowczyni naśladowczyniom biernik naśladowczynię naśladowczynie narzędnik naśladowczynią naśladowczyniami miejscownik naśladowczyni naśladowczyniach wołacz naśladowczyni naśladowczynie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- zob. naśladowca
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. naśladowca + -yni
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: naśladowca
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.