mutant (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) biol. organizm ze zmutowanym kodem genetycznym
- (1.2) pot. nowotwór
- odmiana:
- przykłady:
- (1.2) Straciłam prawą pierś z powodu złośliwego mutanta.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. mutować ndk., zmutować dk.
- rzecz. mutacja ż, mutageneza ż, mutagen
- przym. mutacyjny, mutagenny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) od (1.1)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) mutant
- duński: (1.1) mutant w
- hiszpański: (1.1) mutante m
- norweski (bokmål): (1.1) mutant m
- norweski (nynorsk): (1.1) mutant m
- szwedzki: (1.1) mutant w
- źródła:
mutant (język angielski)
- wymowa:
- bryt. IPA: /ˈmjuːtənt/
- amer. IPA: /ˈmjuʔn̩t/
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) mutant
przymiotnik
- (2.1) zmutowany
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. mutate
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
mutant (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) biol. mutant[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 449.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.