maturita

maturita (język czeski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) matura

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	maturita	maturity
dopełniacz	maturity	maturit
celownik	maturitě	maturitám
biernik	maturitu	maturity
wołacz	maturito	maturity
miejscownik	maturitě	maturitách
narzędnik	maturitou	maturitami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. maturant, maturantka

przym. maturitní

czas. maturovat

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

maturita (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) matura
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: czas. maturovať ndk., zmaturovať dk.; przym. maturitný
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.