mantel (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) reg. (Poznań)[1] płaszcz
(1.2) gw. gór. płaszcz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Mantel[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: płaszcz
źródła:
  1. 1 2 Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 203.

mantel (język angielski)

wymowa:
homofon: mantle
​
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) archit. obudowa kominkowa, obramowanie kominka
(1.2) archit. belka kominkowa, półka kominkowa, gzyms kominka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) mantel of the fireplace
synonimy:
(1.1) fireplace mantel • mantelpiece • chimneypiece
(1.2) mantel shelf • mantelshelf • mantelpiece • fireboard
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mantelpiece
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

mantel (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) płaszcz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. mantelo
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Mantel
uwagi:
źródła:

mantel (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [mãn̦.'tel]
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) obrus, serweta
odmiana:
(1) lm manteles
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mantelería ż
zdrobn. mantelito m, mantelillo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. mantēle
uwagi:
źródła:

mantel (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) płaszcz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.

mantel (język szwedzki)

mantel (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rodzaj płaszcza (bez rękawów), peleryna[1]
(1.2) płaszcz (warstwa okrywająca, zwł. urządzenia techniczne), osłona[1]
odmiana:
(1) en mantel, manteln, mantlar, mantlarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) hölje
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) ytterplagg, klädesplagg, dräkt, kläder
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe manteldjur, mantelyta • jordmantel
fraza rzeczownikowa undre mantel, yttre mantel
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „mantel” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.