mańkuctwo (język polski)
- wymowa:
- IPA: [mãɲˈkuʦ̑tfɔ], AS: [mãńkuctfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. leworęczność
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mańkuctwo mańkuctwa dopełniacz mańkuctwa mańkuctw celownik mańkuctwu mańkuctwom biernik mańkuctwo mańkuctwa narzędnik mańkuctwem mańkuctwami miejscownik mańkuctwie mańkuctwach wołacz mańkuctwo mańkuctwa - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) leworęczność
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mańka ż, mańkut, mańkutka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: leworęczność
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.