měr (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pokój
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
měr (język górnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) pokój, spokój
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) měr kazyć → zakłócać spokój • wo měrje → w spokoju, spokojnie • wudawany měr → pozorny spokój
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. měrniwosć ż, měrnosć ż
- czas. měrnić
- przym. měrliwy, měrniwy, měrny, měrowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.