kwokacz (język polski)

kwokacz (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈkfɔkaʧ̑], AS: [kfokač], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ornit. Tringa nebularia^[1], gatunek ptaka z rodziny bekasowatych; zob. też kwokacz w Wikipedii

(1.2) osobnik z gatunku kwokaczy (1.1)

odmiana:

przykłady:

(1.2) Na pustej plaży samotny kwokacz sondował dziobem piasek w poszukiwaniu pożywnych bezkręgowców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brodziec kwokacz

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) brodziec

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kwoka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) kuliska zuri
• esperanto: (1.1) griza tringo
• estoński: (1.1) heletilder
• fiński: (1.1) valkoviklo
• hiszpański: (1.1) archibebe claro m
• jakucki: (1.1) лоокуут
• komi-zyriański: (1.1) тёвтя
• nowogrecki: (1.1) πρασινοσκέλης m
• rosyjski: (1.1) большой улит

źródła: