kumplowski (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kũmˈplɔfsʲci], AS: [kũmplofsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) pot. dotyczący kumpla i kontaktów z kumplami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kumplowski kumplowska kumplowskie kumplowscy kumplowskie dopełniacz kumplowskiego kumplowskiej kumplowskiego kumplowskich celownik kumplowskiemu kumplowskiej kumplowskiemu kumplowskim biernik kumplowskiego kumplowski kumplowską kumplowskie kumplowskich kumplowskie narzędnik kumplowskim kumplowską kumplowskim kumplowskimi miejscownik kumplowskim kumplowskiej kumplowskim kumplowskich wołacz kumplowski kumplowska kumplowskie kumplowscy kumplowskie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) układ kumplowski • relacja kumplowska
- synonimy:
- (1.1) koleżeński, przyjacielski, partnerski; pot. kumpelski; slang. ziomkowski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kumpel m, kumpela ż, kumpelka ż, kumplostwo n, kumplowanie n, skumplowanie n, zakumplowanie n
- czas. kumplować się ndk., skumplować się dk., zakumplować się dk.
- przym. kumpelski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.