kontumacyjny (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˌkɔ̃ntũmaˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [kõntũmacyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) daw. przym. od kontumacja
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kontumacyjny kontumacyjna kontumacyjne kontumacyjni kontumacyjne dopełniacz kontumacyjnego kontumacyjnej kontumacyjnego kontumacyjnych celownik kontumacyjnemu kontumacyjnej kontumacyjnemu kontumacyjnym biernik kontumacyjnego kontumacyjny kontumacyjną kontumacyjne kontumacyjnych kontumacyjne narzędnik kontumacyjnym kontumacyjną kontumacyjnym kontumacyjnymi miejscownik kontumacyjnym kontumacyjnej kontumacyjnym kontumacyjnych wołacz kontumacyjny kontumacyjna kontumacyjne kontumacyjni kontumacyjne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kontumacja
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.