konstant (język duński)

wymowa:

Dania: [kɔnˈsdanˀt] lub [kånˈsdanˀt]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, ciągły, nieustanny

przysłówek

(2.1) ciągle, bez przerwy

rzeczownik, rodzaj wspólny

(3.1) mat. stała

(3.2) przen. stała

odmiana:

(1) konstant, konstant, konstante

(2) nieodm.

(3) en konstant, konstanten, konstanter, konstanterne

przykłady:

(1.1) Jeg kan ikke tåle denne konstante støj. → Nie mogę znieść tego nieustannego hałasu.

(2.1) Min bedste veninde bekymrer sig konstant om fremtiden. → Moja najlepsza przyjaciółka ciągle martwi się o przyszłość.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uafbrudt, uophørlig

(2.1) uafbrudt, uophørligt, hele tiden

antonimy:

(3.1) variabel

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1) łac. constans

(3) duń. konstant (przym.)

uwagi:

źródła:

konstant (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) stały, ciągle

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. konstanta

rzecz. konstanto, konstantodeklaro

przysł. konstante

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konstant (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Konstante ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konstant (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (bokmål), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

konstant (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

konstant (język szwedzki)

wymowa:

[kånst'an:t] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stały, niezmienny^[1]

(1.2) daw. wytrwały^[2]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) mat. fiz. stała^[1]

odmiana:

(1) konstant, konstant, konstanta

(2.1) en konstant, konstanten, konstanter, konstanterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) varaktig, stabil

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: