veninde (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przyjaciółka

odmiana:

(1.1) en veninde, veninden, veninder, veninderne

przykłady:

(1.1) Min mor er min bedste veninde. → Moja mama jest moją najlepszą przyjaciółką.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) fjende

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ven m, venskab n

związki frazeologiczne:

zob. ven

etymologia:

duń. ven + -inde

uwagi:

źródła: