komandytowy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odrzecz. od: komandyta[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik komandytowy komandytowa komandytowe komandytowi komandytowe dopełniacz komandytowego komandytowej komandytowego komandytowych celownik komandytowemu komandytowej komandytowemu komandytowym biernik komandytowego komandytowy komandytową komandytowe komandytowych komandytowe narzędnik komandytowym komandytową komandytowym komandytowymi miejscownik komandytowym komandytowej komandytowym komandytowych wołacz komandytowy komandytowa komandytowe komandytowi komandytowe - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) spółka / suma komandytowa • spółka komandytowo-akcyjna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. komandyta m, komandytariusz m, komandytor m, komandytarium n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. komandyta < franc. commandite < wł. accomandita[1]
- uwagi:
- (1.1) Wyraz używany jedynie jako składnik terminów złożonych[1]
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) komanditario
- słowacki: (1.1) komanditný
- źródła:
- 1 2 3
Hasło „komandytowy” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.