kobolt (język duński)
- wymowa:
- Dania: [ˈko·ˌbɔlˀt] • IPA: [ˈkoːˌbʌlˀd]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny lub nijaki
- (1.1) chem. kobalt
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kobolt (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) chem. kobalt[1]
- odmiana:
- (1.1) en kobolt, kobolten; blm
- przykłady:
- (1.1) Kobolt är grundämne nummer 27 i det periodiska systemet. → Kobalt jest pierwiastkiem numer 27 w układzie okresowym.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) koboltblå
- synonimy:
- (1.1) symbol. Co
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Szwedzki - Pierwiastki chemiczne
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 247.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.